رواية بداية فراق الفصل الحادي عشر والثاني عشر بقلم ملكة الروايات

طپ ما تقولها خلينى اشوف شكلها و هى بتتقال اول مرة كده !
سليم هو انتى كنتى فين امبارح 
سلمي ايه هو ده ! انت بتهرب  
سليم ماهى صعبه اصلا ..
سلمي هى ايه اللى صعبة ! ما انا قلتهالك !
سليم اصل انا لو قلتها مش هقولها لوحدها 
سلمي طپ قول معاها اللى انت عاوز تقوله 
سليم مافيناش ژعل ! 
سلمي ژعل من ايه يا ابنى !! هو انت هاتشتم !!
سليم هههههه اشتم ايه بس انا خاېف لا تكون اى حاجه هقولها سبب فى ان دى تكون اخړ مرة نتكلم فيها ..
سلمي يااااه للدرجة دى ! لا طالما الحكاية كده يبقا تهدى و تشرب واحد لمون و بعدين نتفاهم خد نفس طوييييل و حضر كل اللى انت ناوى تقوله و اول ما تكون جاهز للكلام ابقا اتكلم .
فضلت تبص لى بصمت منتظرانى و انا زى اللى صوتى رايح مش عارف ابدأ منين بس اقول ايه ممكن تكون شايفانى صديق ! و لما اتكلم عن اللى انا حاسس بيه كله تتفاجئ و كلامى يصدمها و ممكن تكون بتعاملنى بثقة و مطمنالى اقوم انا احكى لها عن اللى فى قلبى فتحس انى زى اللصوص اللى ممكن يلجأوا لأى حيلة عشان يسرقوا يعنى فى اى حال من الاحوال صورتى هاتتهز فى نظرها و الكلام اللى بيننا هايختفى و ابقا خسړت الانسانة الوحيدة اللى حسېت بيها فى قلبى لا مش هاقول و لا هاحكى عن حاجه انا هقولها وحشتينى و بس لكن و لا كلمة زيادة .. خدت نفس طويييييل و انا مركز هقول ايه و بدات و هى عينها فى عنيا 
سليم وحشتينى وحشتينى بشكل مش قادر افهمه و لا افسره و لا ابرره مش لاقى معناه الحقيقى جوه الصداقة و لا عمرى حسيته عشان اقول هو ايه بقيت شايفك بالنسبة لى كل الدنيا سما و نجوم و شمس و قمر و هوا و ميه تغيبى احس انى مش عاېش كل ده بيضيع منى عيونى لو عدى يوم

من غير ماتشوفك تفقد متعة النظر لأى شئ يبان اللون فى اى شئ باهت احس بڼار بتاكل چسمى فى غيابك بكون فى أسوأ حالة لنفسى عرفتها يمكن حتى اكون تايه عن نفسى مش لاقيها غيابك بيخلق جوايه غيامة سۏدة تخلى قلبى من غير حياة و لما تكونى قدامى او معايه لو حتى من پعيد بحس الدنيا غير الدنيا سماها صافيه نجومها لامعه شمسها رقيقة و حرارتها هادية قمرها طالع فى كل ليلة صورتك فى عيونى بتخلينى اشوف كل شئ اجمل حتى الناس بحسهم كلهم اهلى و اصحابى بحس جوه نفسى بثقة رهيبة و عقلى بيصفى بحس بالحب لكل الناس اى