رواية كاملة 19 الفصول من ستة وعشرين للاخير

فأكملت 
_ يمكن يكون تاب واتغير .. وقرر يرجع عن اللى بيعمله 
_ معرفش .. اهو ماټ وماټ سره معاه 
_ يالا ربنا يرحمه 
قال بتزمر 
_ ربنا يجحمه 
نظرت له لائمه ليقول كطفل صغير يبرر ما فعله 
_ اعمل ايه مش بحبه 
هزت رأسها منه .. قائله بهمس 
_ مچنون 
نظر لها بنصف عين قائلا وهو يضمها اليه اكثر 
_ هو مين دا اللى مچنون 
_ دا حد معرفوش 
_ اها كنت بحسب 
 
داعب نسيم الليل منامتها الحريريه .. لترتعش فوق جسدها .. بينما ذلك الغجرى الثائر لا يمل ابدا عن ثورته .. يلامس وجهها فتزيحه وقد أسندت رأسها الى حافة الشرفه .. حاوط خصرها فسكنت الإرتعاشه تحت يدهه .. طبع قبله على عنقها فذابت هى ايضا معه تنفست عبيق نسمات الليل .. المختلطه بأنفاسه القريبه منها لتنتشى بفعل حرارة جسدها 
أسند رأسه على كتفها ينظر معها للسماء .. يتسائل من اين اتته تلك الجنيه بجدائلها الثائره لتروض قلبه الجامح .. فها هو الجواد الثائر قد تم ترويضه بنجاح وأهدى قلبه لها طواعه 
استدارت له .. تقف على أطراف أصابع قدمها وتحاوط عنقه بذراعيها .. قالت وهى تنظر له مباشره 
_ ينفع المقالب اللى بتعملها فيا علطول دى 
داعب ارنبة انفها بأنفه ليقول مبتسما 
_ اعمل ايه بمۏت فيكى وانتى متنرفزه 
قالت پغضب كالأطفال 
_ والله حرام عليك .. انا فكرت الموضوع بجد .. وان انت ووليد متخاصمين فعلا .. واتضايقت جدا عشان كده ويطلع فى الأخر مقلب 
ضحك بشده لينظر لها قائلا 
_ وهو ياحبيبتى .. ينفع اللى انتى عملتيه دا 
ردت مبرره 
_ وهو انا يعنى عملت ايه .. انا كنت عاوزه اصالحكوا على بعض 
رفع حاجبه مندهشا منها 
_ وهو انتى كده كنتى هتصالحينا على بعض .. تيجى تقوليلى لو مجتش الفرح وصالحت وليد تطلقنى .. بصراحه طريقه غريبه جدا يعنى 
مطت شفتيها ببرائه قائله 
_ اعمل ايه .. مش بعرف اتصرف .. بس والله من جوايا انا مكنتش قاصده كده ابدا 
اسند جبهته على جبهتها قائلا 
_ انتى هتقوليلى .. انتى متقدريش تعيشى من غيرى اساسا 
أبعدته برقه .. وهى تنظر له قائله 
_ انت عارف ان فى حاجه عمرى ما قولتها 
نظر لها بوله قائلا 
_ انك بتحبينى .. عمرك ما قولتيها يا حياتى 
ارتفع حاجبها قائله 
_ دا انت مركز بقى على كده .. طب مش عاوزنى اقولها 
هز كتفيه بلا مبالاه 
_ مش هقولها غير لما تقوليها اصلا .. فبراحتك 
ضحكت بخبث 
_ بس انا مش عاوزه اسمعها يا قلبى .. لأنى سمعتها كتير 
نظر لها بدهشه .. 
_ سمعتيها فين 
داعبت ياقة قميصه وهى تقول بهدؤ 
_ قولتها وانت بتصارحنى بالحقيقه .. قولتلى وقتها انك بتحبنى انا وانك عاوزنى انا .. وطول الخمس سنين دول بتقولها ولا احنا هنستهبل على بعض
نظر لها وقد غابت ملامحه لتكمل هى 
_ كنت فاكرنى هسمحك ببساطه كده .. لمجرد كلمتين انت بتقولهم هيخلونى اصدق حبك ليا .. انا اللى خلى قلبى يصدقك لما كنت بتتسحب كل يوم وتيجى على اوضتى وبهدؤ كبير اوى تييجى جمب ودنى وتفضل تقولى بهمس انك بتحبنى اوى وانك عاوزنى افضل جنبك .. فى الأول كنت بفتكر انى بحلم بس بعدين فى مره عملت نفسى نايمه واستنيت لما جيت وقولت كل دا ووقتها اقتنعت بس حبيت اتقل عليك شويه .. واستنيت شهرين كل يوم اسمعك وانتى بتقولها جنب ودنى وانا عامله نفسى نايمه .. لحد ما قولت خلاص اسامحه بقى مش مهم .. صعبت عليا 
ارتفع حاجبه ليقول بتهكم 
_ وانا اللى كنت فاكر انك سامحتينى عشان وسامتى وانك مقدرتيش تقاومى جمالى .. طب اعمل ايه دلوقتى كنت هساومك عشان تقوليها بس انتى كده مش هتقوليها 
هزت رأسها بثقه 
_ طبعا مش هقولها ابدا 
أمسك بمنامتها مترجيا 
_ سلمى عشان خاطرى قوليها .. قوليها بقى يالا .. عشان خاطرى 
هزت رأسها ان لا .. فأشاح بوجهه فى ضيق .. اقتربت تلتمس كتفه .. لينزعه منها .. قالت تحاول ان تمنع الضحكه التى تود الخروج الأن 
_ طب انت اتضايقت ليه طيب .. مش انت دايما بتقول انك بتشوفها فى عيونى .. ليه دلوقتى عاوزنى اقولها 
مازال يشيح بوجهه عنها .. لتحتضنه هى من الخلف .. ليذوب ذلك الجليد الذى رسمه على وجهه 
قالت وهى ټدفن وجهها فيه تحاول ألا تراه 
_ على فكره انا قولتها كتير لو تراجع نفسك .. لو ركزت هتلاقى كل همسه طلعت بإسمك كان فيه همسة حب حذفتها من على لسانى بس قولتها كتير فى بالى .. قولتها كتير وانا بدعيلك فى صلاتى .. قولتها كمان لنفسى لما كنت بتوجعنى .. كنت بقولها عشان تريحنى .. قولتها اكتر لما كنت بشوفك مع جانا وفى كل مره اصبر نفسى وانا بقول انى بحبك مش هى .. وانك اكيد حاسس بقلبى 
لما كنت حامل فى ليان .. وكنت اتعب وافتكر انها حته منك ارتاح .. ولما جات على الدنيا وعلى الرغم من انى شوفت مأساه وانا