رواية جديدة جميلة الفصول من الحادي عشر للخامس عشر

يروح يكمل لعب ويسيبهم .. تدخل لبنى الاوضه وتقعد قدام اخواتها .. تبص لنعمه من فوق لتحت ولكوثر 
كوثر بعتاب كده يالبنى .. هانت عليكى امك اللى كانت عاوزه تشوفك قبل ما ټموت .............................
لبنى ببرود الله يرحمها .. المهم انا مش جايه هنا عشان جو الصعبنيات بتاعكوا دا .. اهى الست ماټت وربنا افتكرها
كوثر انتى بتتكلمى عن امك كده ليه 
لبنى تتأفف بضيق سورى .. خلينا فى المهم .. انا جبت مشترى للبيت دا وهيتباع على انهارده او بكره بالكتير .. وكل واحده تاخد حقها ونفض العزا دا بقى
نعمه تبعد عن حضڼ كوثر والدموع مش مفارقه وشها 
نعمه تبيعى ايه .. وانا هروح فين !!
لبنى والله يا حبيبتى دى مش مشكلتى .. محدش قالك تقعدى تعنسى جنب امك بالشكل دا
كوثر بصوت عالى اتكلمى عدل ومتنسيش انك قدامى .. ولا عشان امك ماټت هدوسى على اختك .. انا موجوده ولسه مموتش وكفايه ظلم لاختك لحد كده
لبنى تبصلهم ببرود وبتشفق على حالتهم وعياطهم وبعدين تقف 
لبنى انا مش هضيع وقتى مع اتنين اغبيه زيكوا .. تبص لنعمه وتبتسم .. اصل جوزى حبيبى مستنينى
نعمه تغمض عينها بۏجع وتسكت تماما .. كوثر تقف فى وش لبنى 
كوثر لا انتى زودتيها اوى
لبنى بزعيق بلا زودتها بلا نيلتها .. قصر الكلام .. البيت دا هيتباع انهارده وحضرتك هترجعى على شقتك وعلى جوزك .. بالنسبه لاختك خديها يا حبيبتى عندك ولا تغور فى اى داهيه هى كمان .. انا فلوسى هاخدها وهسافر ومش عاوزه اعرفكوا تانى .. انا بقيت بتعر منكوا اصلا .. واه .. بعد ما يتم البيع تنسوا وجود لبنى دى خالص .. اعتبروها ماټت .. لا وليه تعتبروها انا فعلا محيت اسم لبنى دا .. انا عاوزه اعيش فى مستوى عالى انا وولادى بعيد عنكو .. مش عاوزه اجى للحاره والقرف اللى انتو فيه
كوثر بزهول انتى بتقولى ايه .. انتى السواد عاميكى للدرجاتى .. بتتبرى من اخواتك واصلك 
لبنى سميها زى ما تسميها .. بس تعديل بسيط .. انا مليش اخوات .. انا دلوقتى بقيت تفيده هانم الدمنهورى .. يعنى ياحبيبتى حتى الاسم اللى كان بيربطنا سوا محيته .. انا هعيش لولادى ولجوزى وبس وانتو هبقى اجى فى الدفنه برضو عشان اورثكوا باذن الله
كوثر ونعمه مصډومين منها .. هما عارفين ان لبنى مش كويسه ومؤذيه بس متخيلوش انها توصل للدرجه دى !! .. يبصولها ولبنى ترمى العقد فى وشهم وتقعد تحط رجل على رجل 
لبنى يلا خلصونى عاوزه امشى من البيت المقرف دا
كوثر بصرامه انتى اتجننتى والله .. الفلوس جننتك .. احنا مش هنبيع بيت ابونا وشقى امنا .. دى شقه اختك وانتى المفروض تستحى على دمك وتسيبهالها
لبنى تضحك باستهزاء اسيب ايه .. اسيبهالها !!!! .. هو كده كده نعمه كلها شهر اتنين بالكتير وتتكل على الله وتحصل امها .. انا مش عارفه هى ازاى لسه عايشه مع ان كل اللى بيجيلهم سړطان بيموتوا .. يكش انتى بس ياختى ماسكه فى الحياه اوى .. عقبال ما تحصليهم .. وتبص لكوثر .. لا مش هدعى عليكى انتى كده كده فى حالك .. وبعدين انا مش هضيع ورثى على واحده مېته .. مراد وفاديه اولى بيهم .. تحط ايدها على بطنها .. والبيبى اللى جاى هيبقى اولى بيهم .. ودا بالذات هكتب البيت باسمه .. تبتسم .. اصله وش السعد عليا وخلصنى منكو .. العقد معاكوا .. مضيتوه كان بيها .. مش هتمضوه برضو هبيع وامضاتكوا هتتزور .. اصلك متعرفيش انا مسنوده على مين .. باى يا روح قلبى
تسيبهم وتمشى .. ونعمه قلبها ۏجعها من تأثير كلام اختها عليها .. تسكت خالص ودموعها جفت .. فضلت باصه قدامها وكوثر صډمتها كانت صعبه لكن اټصدمت اكتر من حاله نعمه .. تجرى عليها وتحضنها 
كوثر بعياط انا معاكى مټخافيش .. مش هتعرف تطردك .. انا جنبك ومش هسيبك
نعمه تفضل ثابته وكوثر حضناها وبتعيط لانها للاسف بتحب لبنى اختها جدا وجايز اكتر من نعمه بس صډمتها وجرحها منها كانوا فوق المحتمل .. تعدى الايام وكوثر قاعده مع نعمه ورفضت انها تمضى العقد .. فى يوم تلاقى رزع على الباب .. تقوم كوثر تفتح 
كوثر باستغراب مين حضرتك !
الظابط المقدم عادل شرف .. معايا امر باخلاء البيت
كوثر اخلاء بيت ايه !!!!
الظابط مدام تفيده الدمنهورى مقدمه عقد البيت دا وقالت انكو قاعدين فيه بالاجبار ووضع يد
كوثر تشهق محصلش .. دا بيتنا وباسم امنا ..........................................
عادل بهدوء والبيت حاليا مبقاش بيتكوا .. يبص للعساكر اللى معاه .. هتفضلوا هنا لحد ما يمشوا .. عاوز البيت يفضى فى خلال ساعه
كوثر هتتجنن تزعق فيه 
كوثر بقولك دا بيتنا