رواية جديدة جميلة الفصول من الحادي عشر للخامس عشر

ما حط ايده على باب الاوضه يتفتح .. يدخل الاوضه يلاقيها فاضيه وفريده مش موجوده على السرير بس يلاقى باب الحمام مقفول يخمن انها جوه .. يقرب من الدولاب وياخد هدومه ويبدأ يغير فى الاوضه .. فى نفس اللحظه دى فريده تخرج .. تتصدم من وجوده وهو يبصلها بملل ويكمل قلع هدومه .. فريده تلف بسرعه وتديله ضهرها ولسه هتتكلم تفتكر لبسها تجرى تانى وتدخل الحمام 
حسام باستغراب بتجرى كده ليه 
فريده من ورا باب الحمام وبعصبيه نوعا ما انت ازاى دخلت هنا .. وازاى تدخل كده اصلا 
حسام بهدوء وهو بيلبس التيشرت دخلت من الباب .. اكيد مش هنط من الشباك واحنا فى الدور العاشر يعنى !
فريده انا قافله الباب كويس جدا .. ومتأكده انى قفلته بالمفتاح .. دخلت ازاى !!!
حسام يبتسم باستهزاء .. لان اى باب فى الشقه دى بيتفتح ببصمه ايده حتى لو كان مقفول بالمفتاح .. يقرب من باب الحمام 
حسام دخلت من الباب عادى .. اخرجى هتفضلى قاعده جوا
فريده انا متأكده انى قفلته
حسام صح انتى قفلتيه بس انا اعرف افتح اى باب هنا حتى لو مقفول .. فمتقفليش ابواب تانى بقى
فريده بزهول هو ايه اللى مقفلش ابواب .. انت ازاى تسمح لنفسك انك تدخل عليا كده وانا نايمه .. وازاى اصلا تغير فى اوضتى .. انت اكيد اټجننت
حسام پحده ياريت وانتى بتتكلمى معايا تلمى لسانك عشان انتى عارفه كويس اوى انا ممكن اعمل ايه .. ثانيا هنقعد نتكلم وسيادتك جوه !! .. اخرجى يلا
فريده تخاف من نبره صوته اللى بقت اكتر حاجه بترعبها وبقت تخاف من عصبيته على عكس الاول كانت بتحب تستفزه لكن حاليا بقى مرعب بالنسبالها 
فريده مش هعرف اخرج .. هدومى فى الصاله
حسام انتى لابسه !
فريده لا هدومى بره
حسام لا انا بقولك انك لابسه .. انتى كنتى لسه قدامى دلوقتى ولابسه هدومك !
فريده تبص لنفسها وتتكسف وتتوتر لا دى مش هدومى .. هاتلى معلش اى حاجه طويله من الشنطه
حسام اخرجى
فريده بقولك انا .....................................
يقاطعها حسام حاولى تفصلى بين انى ابن عمك وقريبك بانى بقيت جوزك !
فريده مش فاهمه عاوز ايه .. احنا مش اتفقنا !!
حسام يروح يقعد على السرير ويولع سېجاره وفريده تستغرب صمته 
حسام امممممم .. اتفقنا .. بصى .. انا صابر عليكى عشان تتقبلى الوضع مش عشان فتره ونتطلق .. يعنى حضرتك هتخرجى وهتبقى قدامى باى لبس وكمان هتنامى جنبى وهتاكلى معايا .. وكده انا بديكى فرصتك وزياده
فريده تفتح بقها پصدمه نعم .. انام جنبك !! .. هى دى مش اوضتى وانت هتنام فى الاوضه التانيه 
حسام ببرود الاوضه التانيه ممنوع تتفتح دا اولا .. ثانيا دى اوضتنا وسيادتك لازم تتعايشى مع كونك مراتى وتنسى اللى فات وتتأقلمى بسرعه .. لانى مش هصبر عليكى كتير
فريده تقف مكانها بزهول ومش مستوعبه كلامه .. هو بجد عاوز منها ايه .. تبص للبسها وبرضو مكسوفه جدا لان الشورت فعلا قصير جدا وضيق والتوب كمان قصير . بتتنفس بصوت شبه مسموع وبتحاول تهدى شويه من التوتر اللى جواها او تقنع نفسها على الاقل انه عادى وبتحاول تتخيل وهى صغيره كانت بتقف قدامه كده عادى بس للاسف وقتها كانت صغيره جدا وجسمها صغير انما دلوقتى الموضوع صعب ومحرج بالنسبالها وبيزيد توترها حسام اللى كل دقيقه ينادى عليها وعاوزها تخرج وهى مبقتش تأمن على نفسها فى وجوده بعد اللى عمله قبل الفرح .. بتفكر ازاى تخرجه من الاوضه وفى وسط تفكيرها تلاحظ صوت خطواته اللى بتقرب من باب الحمام 
فريده بتوجس حسام !
حسام ميردش عليها ومازالت الخطوات بتقرب من الباب وهى اټرعبت اكتر من اوكره الباب اللى بتتلف .. تقفل الباب بالمفتاح بسرعه 
فريده كفايه كده ارجوك .. انت من امتى كنت كده .. حرام عليك تلعب باعصابى بالشكل دا
حسام انتى اللى عامله فى نفسك كده .. واخده الموضوع على اعصابك مع انه ابسط من كده بكتير
يحط ايده على الاوكره وبيلفها ينور نور خفيف بالاحمر فى مكان المفتاح فى الاوكره حسام يعرف انها قفلت الباب بالمفتاح 
حسام باستهزاء لما تقفلى الباب كده يعنى انا مش هعرف اوصلك 
فريده تاخد نفسها بهدوء لانه معرفش يفتح الاوكره .. حسام يحط ايده التانيه على الاوكره ويرفعها لفوق وينزلها تحت .. الباب اتفتح .. فريده تشهق پخوف .. حسام يدخل ويبتسم ببرود وبيبصلها من فوق لتحت بتفحص ونظرات ضايقتها وخوفتها اكتر 
فريده پصدمه واڼهيار تام انت عاوز ايه وبتعمل كل دا ليه .. عاوز منى ايه انا مبقتش فاهمه حاجه .. انا بقيت بټرعب منك
يقرب منها بهدوء والابتسامه المستفزه مفارقتش وشه .. فى شقه نعمه .. نعمه ونرمين قاعدين حوالين كوثر اللى مبطلتش