رواية دموعنا الفصول من الخامس و العشرين للسابع والعشرون

أنا كنت موجودة فى الاستراحه يوم ما الدكتورة مها عملت فيكي الفصل البايخ ده .. بصراحة مها دى مبحبهاش .. واحتقرتها أكتر من اللى عملته فيكي .. ابعدى عنها أحسن يا ياسمين .. وكمان شيماء متثقيش فيها .. هى آه مش زى مها بس من النوع اللى ما بتنصفش حد .. يعني معاكوا معاكوا عليكوا عليكوا 
صمتت ياسمين للحظات ثم سألتها قائله 
تعرفى ليه خطوبتهم اتفسخت 
تنهدت ولاء قائله 
بصراحة لأ .. بس اخر يوم كانوا فيه فى المزرعة كان باين عليهم انهم مټخانقين .. و عمر كان مضايق جدا .. وهى كمان .. مكنتش راضية تركب جميه وشوفت مامتها بتزقها عشان تركب أدام .. واضح ان فى مشكلة كبيرة حصلت بينهم .. لكن ايه هى الله أعلم
صمتت قليلا ثم قالت 
فى نفس اليوم عمر عمل حاډثة بالعربية وهما راجعين القاهرة
هتفت ياسمين بدهشة 
حاډثه 
أيوة .. وفى الحاډثة دى باباها اتوفى .. وبعدها بفترة عرفنا ان الخطوبة اتفسخت .. بس لحد دلوقتى منعرفش اتفسخت ليه .. بس اللى عرفته ان باباها طلع مديون .. وكل أملاكهم البنك حجز عليها .. حتى الجرايد كتبت عن الموضوع ده لانه كان رجل أعمال كبير 
شردت ياسمين فى كلام ولاء .. فأخرجتها ولاء من شرودها قائله 
وفى حاجه كمان حابه أقولهالك عشان أبقى خلصت ضميري أدام ربنا
قالت ياسمين بوهن 
اتفضلى
أكملت ولاء قائله 
بعد الحاډثة وبعد ما الخطوبة اتفسخت .. عمر جه واستقر هنا .. وبعد فترة سمعنا اشاعات عنه
قالت ياسمين بإستغراب 
اشاعات ايه 
قالت ولاء 
كان فى هنا غفير اسمه عويس .. وكانت مراته صفية بتشتغل فى بيت المزرعة .. فجأة اختفوا هما الاتنين ومحدش يعرف طريقهم 
صمتت قليلا ثم قالت بشئ من التردد 
سمعنا ان عمر كان على علاقة ب صفية.. وعويس اكتشف الموضوع وخد مراته ومشى من المزرعة .. معرفش مشوا بنفسهم ولا عمر طردهم .. ومعرفش أصلا القصة دى صح ولا لأ أنا مشوفتش حاجه بنفسي .. بس فى كلام كتير فى الموضوع ده .. احنا هنا فى بلد أرياف وأنا عايشة فى البلد دى والبلد صغيره والكل عارف بعضه .. عشان كده مفيش حاجه بتستخبى 
كانت ياسمين تستمع اليها وعلى وجهها علامات دهشة ممزوجة بالألم
نظرت اليها ولاء فى حنو قائله 
اللى أنا شيفاه على وشك دلوقتى بيدل على انى كان عندى حق .. وانك فعلا حسه بحاجه نحيته والا مكنش كلامى زعلك كده .. ربنا يعلم انى ماقولتش الكلام ده الا عشان مش عيزاكى تتجرحى .. أو يتلعب بيكى .. خاصة وانى واخده بالى ان عمر مهتم بيكي .. وواخده بالى من نظراته نحيتك .. أنا مكنش فى خوف عليا .. لانه مكنش حاسس بيا أصلا .. لكنى لما حسيت انه بيحاول يقربلك .. خفت عليكي .. قولت لازم أنبهك ..
قامت وحملت حقيبتها قائله 
أنا مضطرة أمشى دلوقتى عشان اتأخرت .. أشوفك بكرة ان شاء الله
قالت ذلك وغادرت .. وظلت ياسمين مكانها شاردة واجمه.
التف الجميع حول طاولة العشاء فى بيت المزرعة .. ساد الصمت طويلا .. ظلت كريمة ترمق ابنها الجالس أمامها بنظراتها بين الحين والآخر .. قطعت أمه هذا الصمت قائله 
نسيت أسألك ايه الحړق اللى فى ايدك ده يا عمر
ألقى عمر نظرة على الحړق فى يده وتحسسه قائلا 
عقاپ
قالت بدهشة 
عقاپ
قال بمراره وقد شرد قليل 
أيوة عقاپ .. عقاپ من ربنا
قاطعت مدام ثريا حديثهم قائله
ايناس جايه بكرة 
التفتت كريمة اليها قائله بإبتسامه 
كويس 
قالت مدام ثريا بلهجة قوية 
كانت جايه أصلا عشان تتعرف على عروسة عمر .. بس بما ان الموضوع اتقفل .. هتيجي تعد يومين ونرجع سوا
ترك عمر الملعقة من يده پحده ونظر الى عمته قائلا 
أنا ما قولتش ان الموضوع اتقفل
توتر الجو .. قالت مدام ثريا پحده 
يعني ايه 
نظر اليها عمر بحزم قائلا 
يعني أنا هتجوز ياسمين .. الموضوع متقفلش
ثم نظر الى والدته نظره ذات معنى قائلا 
يا هى .. يا مفيش جواز
صاحت عمته غاضبة 
أنا مش فاهمة انت ليه مصر عليها .. هو اللى خلقها مخلقش غيرها
حاول عمر تمالك أعصابه .. لكن كلمات خرجت پحده شديدة 
أنا مش فاهم انتوا ليه حكمتوا عليها من قبل ما تشوفوها .. مش تشوفوها الأول وتعدوا معاها وبعدين تقرروا هى مناسبه ولا مش مناسبه .. رغم ان القرار ليا بس برده انتوا عيلتى ويهمنى ان العلاقه بينكوا وبين الانسانه اللى اخترها تكون كويسه
قالت أمه ببرود 
نشوفها أو منشوفهاش ده مش هيغير واقع انها مطلقه
أضافت عمته فى عصبيه 
وبنت موظف على المعاش يعني لا ليها أصل ولا فصل
قام