رواية كاملة روعة الفصول من الثامن للحادي عشر بقلم الكاتبة الرائعة

اليه وهو يمرر اصابعه بين خصلات شعرها المبلل وشفتيها الوردية  :  فرح بقولك ايه بلاش ننزل دلوقتى

فرح  :  ليه بقى اومال صحتنى ليه

جذبها من يدها فجاة وبسرعة  :  هقولك بعدين

ظلا يمشيان فوق الرمال وهو يحاوط خصرها وموجات البحر تلامس اقدامهم وقد بدات الشمس فى المغيب وهى تفارق الدنيا على موعد بلقاء يوم جديد كل صباح

وقفت فرح تراقبها بابتسامة برئية لاتحمل فى طياتها مقدار بغض او كره لاحد

حاوطها سيف بذراعيه وهو يرى نظرتهاللشمس

سيف  :  بتحبى وقت الغروب اوى كده

فرح  :  اوى ياسيف بحس الدنيا جميلة وواسعة والناس كلها حلوة وطيبة

سيف  :  بس دى مش الحقيقة مش كل الناس طيبة يافرح

فرح  :  انا عارفة بس لما بقف واشوف الشمس بتغرب وشكل البحر وقتها بحس انى صافية من جوايا وان الدنيا دى ملكى بحس براحة

سيف  :  طيب وانا مش بتحسيها معايا

الټفت اليه وهى تلف ذراعيها حول رقبته  :  تعرف يا سيف انت احلى حاجة حصلتلى فى حياتى مش عارفة لو مكنتش قابلتك كان حصلى ايه

سيف بغرور  :  ابدا كنتى هتتجوزى واحد يطلع عينك

فرح  :  اخص عليك واهون عليك ياسيف

سيف  :  لا انتى مهنتيش اتجوزت ورافت بحالك اهووو

فرح  :  بقى كده طيب

ابتعدت سريعا وهى تقف فى وسط المياه وټضرب بقدمها لتلقى بالمياه عليه وتجرى وهو خلفها ظلا يجريان سويا فى المياه وهو خلفها حتى امسك بها وهو يلهث  :  حرام عليكى انا مش حملك انا راجل قربت اعجز وانتى لسه صغيرة

فرح  :  عشان تعرف فرق السن يا جدو

سيف  :  انا جدو

فرح  :  انت اللى قلت فرق السن اشرب بقى

امسك بكفيها يقبلها  :  ماانا شربت من زمان ياحبيبتى

فرح  :  ايه ده بقى جوعتنى وبتضحك عليا بكلمتين حلوين

سيف  :  يا بنتى انتى مش لسه واكلة من شوية

فرح  :  ايه ده انتى هتذلنى بكام سندوتش خلاص مش عايزة

سيف  :  يا خوفى اصحى الصبح الاقيكى واكلة دراعى

نظرت خلفه وقد تغيرت ملامح وجهها  :  لا انا مش هاكل دراعك انا ھقتلك ياسيف

نظر الى ما تنظر اليها فوجئ بعلياء خلفه قادمة باتجاههم

فرح  :  ممكن اعرف ايه اللى جابها هنا دى

سيف  :  وانا اعرف منين يافرح

فرح  :  اسال نفسك ياسيف دى جاية ليه

اقبلت عليهم علياء ومعاه شاب القت عليهم السلام وفرح تنظر اليها والى ملابسها الڤاضحة باشمئزاز

علياء  :  ايه يا باشمهندس مش تقول انك جاى هنا

سيف  :  انتى ايه اللى جابك هنا ياعلياء خدتى اجازة ولا ايه

علياء  :  بصراحة لما لقيتك خدت اجازة مقدرتش اقعد فى المكتب قلت اخد اجازة انا كمان واريح اعصابى شوية بس معرفش ان حظى حلو اوى كده انى اقابلك هنا

نظر لفرح وهو يرى ان الڠضب تجسد على ملامحها بدقة

سيف  :  طيب معلش احنا لازم نمشى

علياء  :  ليه كده بس ملحقتش اشبع منك .....قصدى منكم

انطلقت فيها فرح كالبركان وهى تغادر

لا وعلى ايه اشبعى ياحبيبتى اشبعى

حاول سيف ان يغادر خلفها اوقفته علياء  :  على فكرة ياباشمهندس عمى عامل حفلة عنده الليلة فى الشاليه بتاعه يا ريت تشرفنا

سيف  :  مش هينفع ياعلياء اعتذريله بالنيابة عنى

علياء  :  لا ازاى مش هينفع ده بيحبك اوى وبيعزك اوى وهيزعل لو مجتش

حاول سيف التخلص منها فوافق  :  طيب ماشى ادينى العنوان وهجى

اعطته العنوان وتركته يغادر وهى تنظر للشاب الذى بصحبتها  :  بقولك ايه يا كيمو عايزاك تشغل البت دى النهاردة على اد ما تقدر

كريم  :  ليه بقى ......اه طبعا عشان يخلاللك الجو مع سيف مش كده

ضحكت قائلة  :  بالظبط كده وانت وشطارتك

دخل سيف غرفته وجد فرح تجلس على سريرها وهى تضم قدميها الى صدرها

سيف  :  ممكن اعرف مشيتى ليه

رفعت راسها تنظر اليه بعتاب ولم تتحدث حتى جلس بجوارها وهو يرفع وجهها اليه وفوجئ بدموعها التى حاولت ان تخفيها عنه

سيف  :  ليه فرح انا مش قلت مش بحب اشوف دموعك دى

قامت سريعا مبتعدة عنه  :  لو سمحت سيبنى لوحدى

ظل ينظر اليها حتى قام ووقف امامها وامسك كتفيها بيده يهزها  :  فرح انا قبل كده قلتلك ان مفيش حاجة بينى وبينها

فرح  :  وعايزنى اصدقك ازاى والهانم جاية وراك لحد هنا

سيف  :  صدقينى انامعرفش هى عرفت مكانى ازاى بس مش انا والله ....يافرح ده انا ما صدقت نرتاح شوية من المشاكل هجيبها ورايا لحد هنا

نظرت اليه وقد شعرت بصدق كلامته فاخفصت صوتها  :  ممكن تكون هى اللى حجزت وعرفت مكاننا

سيف  :  لا طبعا ياسين هو اللى حجز بس تلاقيه عرفت من باسم ماهو مش هيبطل

فرح  :  مين باسم

سيف  :  ده شريكى ماانتى متعرفهوش

فرح  :  اه اعرف يوسف بس

امسك بذقنها  :  انا مش عايزك تعرفى حد غيرى ابدا

فرح  :  ما هو انا اصلا مش شايفة غيرك

سيف  :  ايوه كده اموت انا