رواية شيقة رائعة الفصول من السابع للاخير

مكملا دون الالتفات الى كلماتها انا رفضت عشانك .. عشان عارف انك لسه منسيتيش سامح وان اى حاجه هتحصل بينا هتسببلك الم حتى لو كانت الحاجه دى مع الشخص اللى حبتيه فى فتره من حياتك ..
رحاب باستنكار انت بتقول ايه انا محبتش غير سامح
حازم انا قريت الجواب 
اتسعت عينى رحاب بذهول وهى تتذكر ذلك الخطاب الذى اعتقدت انه لم يقرأه يوما او يعلم هويه مرسلته ..
لكنه اكمل الجواب اللى حطتهولى من اكتر من ٣ سنين على مكتبى فى الكليه ومقولتيش فيه اسمك ..
رحاب بتوتر انا مش فاهمه انت بتتكلم عن ايه انا مكتبتش اى جوابات ..
حازم موضحا متنكريش ارجوكى .. انا قدرت اعرف انك اللى باعتاه من خطك اللى اتطابق مع خطك فى ورق الامتحانات ..
مش ده بس اللى اكدلى انه انتى .. انا كنت بشوف فى عنيكى حاجات كتير مكنتش عاوز اصدقها فى وقتها..
فاكره يوم ماعربيه فجر وقفت وجيت لقيت سامح معاكوا .. انا مش قادر انسى نظرات الحزن اللى كانت ماليه عنيكى يوميها وازاى بقيتى بتتعمدى ان عنيكى متقابلش عينى وانك تنسحبى من اى مكان ابقى موجود فيه ..
حاولت اقنع نفسى انه بسبب تفكيرك فى سامح بس سامح كان اوقات كتير يقولى انك مش متجاوبه معاه وانه حاسس انك متعلقه بحد تانى ..
انك بتقابليه وعقلك وقلبك فى حته تانيه .. تايهه وحزينه .. لدرجه انه استغرب انك وافقتى على طلبك الجواز منه يوم فرحى انا وفجر ..
قالى انه كان عاوز يطلب الجواز منك قبل كده كتير بس كان بيحس انه مش ده الوقت المناسب اللى هتوافقى فيه ..
لم تشعر رحاب سوى بدمعاتها تنهمر على وجنتيها بحراره لشعورها بالذنب تجاه سامح لكنها اجابت وكأنها تثبت اخلاصها بس انا من يوم ماوافقت على جوازى منه وانا قلبى بقى ليه لوحده وعمرى مافكرت فى غيره ..
حازم بحزن تقصدى يوم فرحى بعد ماخلاص فقدتى اخر امل فى حبك ليا ..
هزت رحاب راسها نافيه بقوه انت بتقول ايه لا طبعا .. انا عمرى ماكنت مستنيه منك حاجه او انك تحبنى .. من ساعه ماعرفت ان فجر بتحبك حتى لو انت محبتهاش او مكنتش اتجوزتها .. عمرى ماكنت هقرب منك ..
امسك حازم يدها مهدئا انا مش بتهمك بحاجه ولا بشكك فى اخلاصك لصاحبتك او حتى حبك لسامح .. انا بس عاوزك تشوفى ازاى القدر عرف يجمعنا ڠصب عنك وعنى وعن فجر من غير ماتوجعى حد ..
مش عاوزك تحسى كأنك اخدتى حاجه مش من حقك ولا انى مڠصوب عليكى ولا انك بتخونى صاحبتك ..
صاحبتك هى اللى اختارت كده بكامل ارادتها من غير ماتفكر انها ممكن تظلمنا معاها او تبقى سبب فى تعاستنا كلنا من غير ماتحس ..
رحاب موضحه بس فجر عملت كده عشان بتحبك وعاوزاك
حازم ومين قال انى مش بحبها وعاوزها .. ومش عاوزك انتى كمان ! 
ارتعش جسد رحاب اثر جملته تلك وحاولت الهروب من عينيه المثبتتان عليها فهمت بالوقوف والانسحاب من امامه لكنه امسك احدى يديها قائلا بهمس بعد ان وقف قبالتها متنسيش انك بقيتى مراتى خلاص .. يعنى من حقك تعبريلى عن حبك من غير كسوف ولا احساس بالذنب ..
نظرت رحاب فى عينيه مباشره وكأنها كانت تنتظر تلك الكلمات كأشاره لها لتستطيع التعبير عما بداخلها قائله 
انا فعلا اتمنيتك ليا فى يوم من الايام .. مش يوم واحد لا ايام كتير اوى صعب انى اعرف عددهم او احسبهم ..
بس رغم كل الامنيات دى الا انها كلها فشلت فى انها تجيبك يوم ليا او تخليك تحس بيا ..
زى مايكون كل حاجه اتفقت انها تبعدنى عنك و المسافات اللى بينا اتفقت انها تطول اكتر والقدر حطنا فى طريقين عكس بعض تماما ..
لما عرفت ان صاحبه عمرى بتحبك وانت كمان بتحبها ..ساعتها اكتفيت بالحب ده جوايا انا بس وحاولت انى اكبته يمكن انسى فى يوم انى حبيتك خصوصا وانا بشوف حبك انت وفجر بيزيد لحد مااتجوزتوا ..
طب ودلوقتى
اغمضت عينيها بقوه محاوله السيطره على مشاعرها لتقول بضعف دلوقتى انا بعترف انى فشلت فى انى اكبت الحب ده جوايا كل الفتره دى .. تقدر تقول انه كان عامل زى البركان الخامل بس مش اكتر واللى كان مستنى شراره صغيره تخليه ينشط من جديد ويشتعل اكتر من الاول بكتييير ..
قوليها انك بتحبينى ..
رحاب بوهن حازم
وتبدأ اولى خطوات حياتهم الزوجيه معا ..
 
مر اسبوع على زواجهما عاشت به رحاب اجمل ايام حياتها واكثرها ارتياحا بينما فجر بدأت بالاڼهيار تدريجيا وهى ترى زوجها معظم الوقت لدى صديقتها دون ان يعيرها ادنى اهتمام الى ان فاض بها الكيل يوما فواجهته بضيق عند هبوطه من غرفه رحاب و قبل ذهابه الى عمله قائله ايه ياعريس مش كفايه ..
حازم بعدم فهم كفايه ايه
فجر