رواية جديدة جميلة الفصول من الحادي عشر للخامس عشر

لو على حسام اللى ظهر على حقيقته فدا كان غريب .. بس شطور قدرت تثبتلى تانى ان قرارى صح
حسام قرارك دا صح او غلط هنبقى نشوفه بعدين .. يلا عشان مفيش وقت
فريده انت فاكرنى بهزر !! .. انا ولا هلبس ولا هنزل الفرح دا ودا اخر كلام عندى
حسام يقوم ويتجهه للباب 
حسام بهدوء البنت هتدخل تعملك الميكب .. وبعدها هتلبسى الفستان .. لو عملتى حوارات تانى وطردتى البنت او ملبستيش وبقيتى جاهزه على الساعه سبعه .. متلوميش غير نفسك
فريده اعمل اللى تعمله انا مش عبده عندك .. مش هلبس ولا هحضر الفرح ولا هكمل على ذمتك بعد اللى حصل
حسام جاب اخره وزهق من عندها .. يقرب منها جامد .. فريده تقلق شويه وترجع لورا على السرير وهو يقرب ويحاوطها بايده الاتنين 
حسام بنبره ټهديد انا صابر وهادى وبفوت بقالى كام يوم وانتى سوقتى فيها .. متخلنيش اعمل تصرف ميعجبكيش وتندمى على رفضك دا
فريده بثبات رغم القلق اللى جواها اعلى ما فى خيلك اركبه
حسام يبصلها ويحرك راسه بمعنى تمام وبدون اى مقدمات يرفع التيشرت بتاعها .. فريده تتخض 
فريده وهى بتشيل ايده انت اټجننت .. بتعمل ايه
حسام مسك ايدها الاتنين كتفهم ورا ضهرها .. فريده تخاف اكتر وهو يمسك التيشرت 
فريده پخوف لا لا يا حسام ابعد .. اوعى
حسام مش قولتى اعلى ما فى خيلك اركبه .. انا بقى هلبسك .. مش انتى مش عاوزه تلبسى بمزاجك .. يبقى استحملى كلامك ونتيجه عندك معايا
يشدلها التيشرت جامد .. تصوت جامد وهو يكتم بقها بسرعه .. حسام لسه هيقلعها باقى الهدوم فريده ټعيط جامد وتشاورله بلا بدماغها ومش عارفه تتحرك او تدارى جسمها لانه مازال مكتفها .. حسام يشيل ايده من على بقها 
فريده بعياط خلاص والله .. هلبس انا بس ابعد .. ارجوك اوعى
حسام قدامك عشر دقايق وتكونى لابسه الفستان
يزقها پعنف على السرير ويخرج .. فريده ټعيط جامد وتحط التيشرت عليها فضلت قاعده مكانها بټعيط ومش مستوعبه .. تلاقى الباب خبط 
حسام خلصتى
فريده تفوق على صوته وتخاف يدخل 
فريده قربت
تفضل بټعيط وبتندم على اللحظه اللى وافقت فيها على الجواز .. تقوم وتلبس الفستان وهى بټعيط .. تبص لشكلها فى المرايا وبتقارن بين صورتها دلوقتى وصورتها يوم كتب الكتاب ! .. معقول الحال اتقلب بين يوم وليله .. تمسح دموعها وبتحاول تهدى .. شويه ويخبط تانى 
فريده بصوت مهزوز خلصت
حسام طب افتحى
فريده معلش دخل البنت .. لما اخلص كله هنزل
حسام اوك
يروح وينادى الميكب ارتست .. وفريده تمسح دموعها عشان البنت متحسش بحاجه .. تشوفها وتبتسم ڠصب عنها .. تبدأ تعملها الميكب .. يعدى الوقت .. الساعه دقت سبعه .. حسام لبس وجهز .. يبص على المسدج اللى بعتها لمامته على الواتس .. يلاقيها قرأت الرساله بدون اى رد .. يحس بضيق من جواه ان مامته حتى فى يوم زى دا اختارت اختها ومكانتش جنبه او جنب فريده .. حس باحتياج كبير ليها .. مامته هى اللى بتقدر تهديه وتخليه يتحكم فى اعصابه .. مش عارف هو بيعامل فريده بالقسۏه دى ليه ! .. بينتقم منها على وجعه هو .. بيفرغ فيها كل وجعه وضغطه ! .. هى ذنبها ايه فى كل اللى هو فيه .. مش مصدق انه كسرها بالشكل دا .. ليها حق تتصدم فيه .. هو شخصيا مضايق من نفسه .. يغمض عينه بۏجع ويحاول يهدى ويبطل تفكير وبعدين يسرح شعره ويخرج .. يخبط على فريده .. الميكب ارتست تروح تفتحله 
حسام جهزت ولا ايه 
الميكب ارتست هلبسها الطرحه بس .. عشر دقايق بالكتير
حسام تمام
يسيبها ويمشى وهى تقفل الباب .. حسام يروح يطلع كل شنط السفر اللى فى البيت .. يحط كل هدومه واى حاجه تخصه فى الشنط .. وبعدين البنت تنادى عليه .. يخرج من اوضته ويروح 
الميكب ارتست خلصت شغلى خلاص
يبص لفريده اللى واقفه وراها ومدياله ضهرها 
حسام باقى الحساب مع مهاب تحت
الميكب ارتست تمام
تاخد شنطتها وتنزل .. حسام يدخل الاوضه .. ويبص عليها من ضهرها .. فريده تلف وتبصله 
فريده بصوت اشبه بالهمس هننزل !
حسام بتلقائيه يبتسم اول ما يبصلها .. يبصلها بتفحص .. الفستان اللى زاد جمال فوق جمالها .. تخيلها فى الفستان وهو بيشتريه .. بس الواقع كان مختلف وكأنها كسرت كل القواعد وبقى الواقع احسن من الخيال .. الميكب الهادى اللى برز جمالها وشعرها اللى حواليها ومتزين بالتاج .. كل تفصيله فى شكلها عشقها .. وحس بفرحه كبيره انها مراته وهتتزف انهارده لبيته اللى تعب عشان يبنيه .. قد ايه محتاجلها ! .. حاسس انه عاوز يترمى فى ويحكيلها كل حاجه ..