رواية جديدة جميلة الفصول من السادس للعاشر

حسام بهدوء اعتبره بالمزاج وسميها زى ما تسميها
حسام يمشى من قدامه ورايح عند الباب وقبل ما يفتح الباب 
................ مبروك يا عريس .. مدام فريده برضو ظرف خاص ويستاهل يتقعد جنبه
حسام فاهم المغزى من كلامه ولكن ميهموش .. يخرج من الاوضه بلامبالاه ومن المبنى كله .. يركب عربيه و فى الطريق يتصل بمهاب 
حسام افتح الورشه الساعه 12 واجهز عشان هنروح نشطب شقه المعادى .. سلام
يقفل معاه ويبص لقدامه بتفكير وفى وسط تفكيره فى شغله والمهام اللى متكلف بيها يجى فى باله فريده .. يغمض عينه بۏجع وضيق فى نفس الوقت .. بقى متكتف .. مبقاش حر زى الاول .. خطواته بقت محسوبه بالمللى .. اى حد فى لحظه يقدر يلوى دراعه لو عرف بوجود فريده او لو اتعرف انه اتجوز .. زى ما رئيسه هدده بطريقه غير مباشره ! .. يخبط على الدريكسيون بعصبيه شديده ويضايق من مهاب اللى كالعاده بيقول اى حاجه بدون تفكير واللى غالبا عرفهم فى الشغل بانه بقى متجوز .. يسوق باقصى سرعه .. يعدى الوقت .. يوصل لمدينه 6 اكتوبر .. يركن عربيته فى الجراج المخصص بالعماره وبعدين يطلع .. يدخل الشقه اللى موجوده فى اخر دور ويدخل .. يتجهه لاوضه مقفوله اول ما يمسك اوكره الباب بتاعها يتفتح .. الباب معمول ببصمه ايده ومحدش غيره يقدر يفتحها .. الاوضه كانت واسعه وفاضيه تماما .. يقرب من الحيطان بتاعت الاوضه وېلمس بايده اماكن معينه فى الحيطان .. فى ظرف ثوانى تتفتح كل الحيطان بتاعت الاوضه وتبان اسلحه كتير من كل الانواع وقنابل وسكاكين ومعدات كتير جدا .. ياخد منهم مسډس صغير وېلمس نفس الاجزاء بس المرادى على الاسلحه مش الحيطان .. تتقفل الحيطان من تانى ويقفل الاوضه وبعدين يخرج .. يقفل الشقه بالمفتاح وينزل .. ساب العربيه فى الجراج كالعاده .. يمشى للشارع الرئيسى وياخد تاكسى .. ويروح الورشه .. يعدى الوقت ويجى الليل .. فريده كل دا قاعده فى البيت وھتموت من القلق على حسام لانه مش عوايده انه يتأخر بالشكل دا .. كل شويه تدخل البلكونه وتبص عليه وتلاقيه لسه مرجعش وتبص على الورشه تلاقيها مقفوله .. فكرت للحظه انه ممكن يكون عند نعمه وبيصلح الامور فوق وبيقولهم على الجواز .. ومن كتر زهقها وخۏفها فى نفس الوقت قررت تطلع وتطمن بنفسها .. تفتح باب الشقه وتسيبه مفتوح وتطلع عند نعمه .. تفضل واقفه قدام الباب بتردد وبتفكر تخبط ولا لا وهى واقفه تلاقى الباب بيتفتح ونرمين خارجه .. نرمين تتخض من وجودها قدام الباب 

فريده بهمس شششششششش .. متقوليش لحد انى هنا
نرمين بصوت واطى واستغراب ايه فى ايه 
فريده بقلق حسام خرج من الصبح ومرجعش لحد دلوقتى وانا قلقانه جدا عليه .. مجاش هنا !
نرمين لا مجاش .. اخر مره شوفته على الضهر .. كان بيفتح الورشه هو ومهاب ودخلوا وقفلوها عليهم
فريده باستغراب قفلوها عليهم ليه 
نرمين اكيد بيفطروا يعنى ولا نايمين .. ماانتى عارفه انهم بيقفلوها لو مش بيشتغلوا او بيعملوا حاجه مهمه
فريده الغريب انه نزل من سته الصبح .. وجايز قبل كده .. انا معرفش هو راح فين
نرمين اكيد فى شغله يعنى .. لو عنده شقه بيشطبها اكيد بيكون معظم اليوم بره .. متقلقيش زمانه راجع
فريده لسه هتتكلم تلمح نعمه خارجه من اوضتها .. تبرق بخضه 
فريده انا همشى .. متقوليش انى طلعت
تجرى بسرعه وتنزل لتحت ونرمين تستغرب بس تسمع صوت مامتها وتفهم .. تحط شنطه الزباله فى الباسكت وتدخل .. فريده تنزل وتدخل الشقه ومازالت قلقانه .. اول ما تدخل تلاقى حسام قاعد على الكنبه 
فريده بلهفه انت كويس 
حسام يشاورلها بمعنى اه 
فريده قلقت عليك اوى .. مش بترد ليه 
حسام بتجاهل لسؤالها كنتى فين !
فريده تتوتر لانها حذرها من طلوعها لفوق 
فريده بتوتر ك ك .. كنت هنا
حسام پحده نوعا ما كنتى فين !!
فريده تتوتر اكتر من نبرته وبتفكر لو قالتله الحقيقه هيضايق ولا هيعدى الموضوع .. بتفكر تقوله ازاى انها طلعت فوق وخالفت كلامه وفى نفس الوقت بتفكر فى الطريقه المناسبه اللى مش هتعصبه .. فى وسط افكارها تتفاجئ بيه بيقوم من على الكنبه .. تخاف اكتر .. حسام ماشى باتجاها وهى شبه مړعوبه .. مجرد ما وصل عندها تخطاها وراح قفل الباب .. فريده تاخد نفسها ولسه هتدخل تحس بايده اللى قبضت على دراعها پعنف على رغم هدوء ملامح حسام 
حسام بهدوء يسبق العاصفه هو انا مش قولت متعمليش اى خطوه بدون اذنى وبالذات متطلعيش فوق !! .. يعلى صوته .. هو سيادتك مينفعش تعدى يوم من غير ما تعمليلى مشاكل فيه 
فريده بۏجع ااااه ..