رواية شيقة 8 الفصول من الثالث عشر للسادس عشر بقلم الكاتبة الرائعة

نفسه يعمل حاجة لوحده ..فهيخونك ويتجوز عليكى لوحده 
ناهد قامت ومسكت ابنها فى ايدها وقالت انا ماشية وهبقى اكلمك ياماما عشان اتطمن عليكى
فاتن بشيطنة ااه خليه يقطعك عننا عشان يعرف يسيطر عليكى كويس
ناهد بصت لها بيأس بس وقفت قدامها وقالتلها الا انتى برضة مش عاوزة تقولى خطوبتك اتفسخت ليه 
فاتن وشها اتقلب ١٨٠ درجة وبعد ماكانت ملامحها ملامح سخرية بقت ملامح قهر وۏجع لدرجة ان ناهد كانت هتبتدى تأنب نفسها انها جابتلها سيرة الموضوع ده ..لكن فى لحظة ملامحها رجعت تانى للسخرية والتحدى وقالت انا بالذات ماحدش من حقه يسألنى عن اى حاجة تخصنى
ناهد طيب ياستى ..ربنا يجعلنا من بركاتك ..انا ماشية
ابتسام هو انتى مش قلتى ان سعد هيعدى عليكى
ناهد وهى بتعدل هدوم ابراهيم لا بقى مش مشكلة القاعدة مع بنتك الحقيقة بقت عملة زى الاكلة اللى مابتتهضمش 
وخرجت وقفلت الباب وفاتن عملت حركة بايدها بمعنى البلد اللى تودى
ابتسام هو انتى كل ما اختك تيجى وانتى موجودة لازم تعمليلها الموشح ده
فاتن پغضب الله ما انتى كمان كنتى هتقوليلها نفس الكلام
ابتسام حتى لو كان .. ماكانش هيبقى بالاسلوب ده ثم سعد عمره مايعمل كده مع اختك ده بېموت فى تراب رجلها
فاتن بغل على ايه يعنى رجالة عامية ماعندهاش نظر
ابتسام بصت لبنتها پصدمة وقالت بت يافاتن انتى بتتكلمى على اختك كده ازاى
فاتن وهى رايحة ناحية اوضتها بلا اختى بلا اختك انا سايبالك الدنيا وقايمة
ابتسام فجأة حست بالخۏف على ناهد من فاتن وبرضة على فاتن من نفسها وماقدرتش تنكر انها ربت فاتن غلط ودلعتها زيادة عن اللزوم لحد مابقت انانية ومش شايفة غير نفسها عكس ناهد اللى اتربت بينها وبين ابوها على كل حاجة حلوة قبل الغربة ماتسرقه وتنسيه مراته وبناته 
..
عند هداية 
كانت هى وسهام قاعدين بيتكلموا وبيفتكروا ايام زمان وسهام كانت بتحضر اكل عشان
حسام وليلى لما يرجعوا بكرة 
هداية نفسى اعرف انتى تاعبة روحك من دلوقتى ليه ماتسيبى يابنتى كل حاجة لبكرة دول حتى مش هييجوا غير بالليل
سهام مانا عشان كده ياماما قلت اعمللهم كام حاجة واحطهالهم فى التلاجة على التسخين او التسوية بحيث لو جاعوا فى اى وقت وماحبوش يقعدوا هنا يبقى عندهم حاجتهم
هداية بصت لسهام بخبث وقالتلها بت ياسهام ..انتى ايه اللى وراكى
سهام ضحكت اوى وقالت ورايا الكنبة يا ام الغالى هيبقى ورايا ايه
هداية بضحك ورحمة الغالى اللى جبتى سيرته انتى وراكى حاجة ماتقولى يابت على طول ..من امتى بتخبى عن امك حاجة
سهام بحب مانتى عارفة ياماما ..عمرى مابعرف اخبى عليكى حاجة وبعدين قالت بتردد بس بصراحة حسام موصينى ما اقولش
هداية قاللك ماتقوليليش
سهام بسرعة لا ..قاللى ماتقوليش لحد
هداية بضحك طب هو انا حد ياهبلة 
سهام انتى ده انتى الاسبوع كله ياماما
هداية وهى بتحسها عشان تتكلم ها قولى بسرعة قاللك ماتقوليش ايه
سهام ضحكت جامد وبعدين قالت قاللى اعمل اللى انتى شايفاه ده وقال انه عاوز اى حد لما يشوفهم يفكر ان جوازهم طبيعى جدا
هداية بخبث وهو الاكل هو اللى هيخليه طبيعى هو الواد ده عاوز ايه
سهام بابتسامة قاللى انه عاوز ليلى تحس انها فى بيتها ومسئولة عنه وعن احمد وانه هيساعدها ومش هيسيبها بس قاللى اساعدها فى الاول بكام حاجة كده على ما شوية بشوية تقدر تعتمد على نفسها من كله
هداية ليلى طول عمرها شاطرة لو بس تبطل عند وترضى تعمل العملية
سهام خلاص بقى ياماما ما اعتقدش ان بعد السنين دى كلها ينفع تعملها تانى وماتنسيش برضة انها قعدت سنتين من عملية للتانية لحد مانفسيتها باظت ودراعها بقى عامل زى الخريطة من كتر العمليات 
هداية كل شئ نصيب يابنتى ..ربنا يسعدها ويبعد عنها كل شړ
الفصل الخامس عشر
يوم رجوعهم القاهرة الصبح فى الشالية كانوا قاعدين بيفطروا 
احمد بابا عاوز انزل البحر
حسام هو انت ماشبعتش من البحر احنا مروحين النهاردة
احمد قعد يتنطط عشان خاطري عشان خاطري
حسام بضحك خلاص ياعم ماشى ..بس هم ساعتين بس وبعد كده نطلع نجهز ونحضر حاجتنا عشان معاد الطيارة
احمد قعد يسقف ويتنطط وحسام ضحك وبص لليلى اللى كانت بتراقبهم وهى بتضحك وقاللها ياللا البسوا المايوهات بسرعة 
ليلى انزلوا انتو وانا هحضر الشنطة
حسام بحزم هننزل سوا ياليلى اجهزى وانا