رواية جديدة الفصل من الرابع عشر والخامس والسادس عشر بقلم ملكة الروايات

الذرة
حور والله كنت هستناك علشان أستأذنك بس أنت مجيتش
فهد معاك مخروب قاعده عليه أربعه وعشرين ساعه ترنى عليا منه
حور والله مامعايا الرقم وأكملت بصړاخ وشى أبوس ايدك
تجمع الجميع على باب الغرفه أثر صړاخها
الجد فهد افتح الباب ده
حامد بقلق جول لابنك يفتح الباب يابدر
بدر افتح الباب يابنى مينفعش اكده
سليم اوعى كده ياعمى فهد افتح الباب علشان الاتفاق اللى بينا طيب افتح الباب بقى
حور جوة بعياط اسمع كلامهم وافتح الباب والنبى
فهد ببرود سابها وراح يفتح الباب
فهد ببرود خير
حامد بقلق عملت ايه يافهد فى بنتى
فهد دى مراتى يعنى لو قټلتها محدش يدخل
زقوه ودخلولها كانت مڼهارة من العياط
حامد وهو يحتضنها روح بابا انا آسف معلش ياروحى
حور پبكاء بابا أنا عاوزة أرجع لماما والنبى مش عاوزة أفضل هنا
حامد هشش اهدى ياروحى ده جوزك بس أنا هكلمه
حور هتكلمه لما يموتنى أنا عاوزة أعيش مع ماما تانى هى كان معاها حق أنا مش هينفع أعيش معاه
حامد بزعيق حور اسكتى أنتى مش هتمشى مش راحه لحد تانى خلاص ههتفضلى هنا
حور بهلع لأ هنا لأ والنبى
فاطمه وسع أكده بس
فاطمه هشش أهدى بس بس
حور ماما فاطمه والنبى مش عاوزة أقعد معاه هنا
فاطمه هتباتى معايا النهاردة فاطمه بتتكلم عادى علشان هى أصلا من الشرقيه 
حور ماشى ماشى والنبى
فهد مشش فى ركبك أنتى مش هتتحركى وأنتى يا أمى اتفضلى
الجد خديها معاك يا فاطمه ونيميها فى حضنك النهاردة روحى معاها يلا ياحبيبتى
الجد تعالوا نتكلم فى المكتب
راحوا يتكلموا فى حوار حزين هنعرفه مع الأحداث
الجد بحزن للأسف ساميه عرفت تسيطر عليها
الصبح
فاطمه بحنان صباح الخير ياحبيبتى
حور بحزن صباح النور والنبى أنا خاېفه منه أوى
فاطمه هشش يا حبيبتى بصى هو فهد قاسى شويه بس طيب والله
حور على نفسه أنا أنا مش عاوزة أفضل هنا عاوزة ماما
فاطمه فى نفسها حتى بنتك مسلمتش من شرك طيب هترجعى بس الأول نقوم نفطر كده يلا ياشطورة
على السفرة دخلت حور ماسكه فى عبايه فاطمه من الخۏف وهو قاعد يبصلها بحزن
الجد بحنان تعالى اهنه ياحور تعالى ياحبيبتى
حور كلت فى حضنه
الجد يلا ياحبيبتى كلى يلا
حور مش عاوزة أكل أنا عاوزة ماما
وماما جاتلك ياروح ماما
حور بفرحه وحضنتها ماما كان معاكى حق ياماما دول وحشين أوى
ساميه هشش ياروحى هاخدك معايا
الكل پصدمه ساميه
ساميه حور حبيبتى اطلعى لمى شنطه هدومك وأنا مستنياكى بس متنزليش إلا أما أقولك
حور پبكاء شوفت أيده عملت ايه فى وشى ياماما خدينى معاكى
ساميه بحنان مزيف بسرعه ياحبيبتى علشان نلحق نرجع يلا اطلعى
بعد أما طلعت
ساميه ده اللى أنت جوزتهولها ده وشها بايظ خالص
حامد عاوزة ايه ياساميه
ساميه بزعيق بنتى عاوزة بنتى اللى بسببك حياتها هتتدمر
حامد بزعيق أنا ولا أنتى خربتيها خليتى بنتى تكرهنى
ساميه ليه هى عيله حور شافتك مش عاوزها واحده عندها عشرين سنه لسه شايفه أبوها
حامد وده من مين مش منك مش أنتى اللى أخدتى الموضوع بينا عند
ساميه أنا مش جايه اتكلم واتناقش أنا عاوزة بنتى كفايه اللى حصل
فهد أنا سايبك تتكلمى بس حور مراتى
ساميه مراتك ده أنت كنت هتموتها اسمعوا بنتى هتيجى. معايا
فهد مراتى مش خارجه فى حته ولا جايه معاكى
ساميه العب بعيد ياحبيبى
فهد سابهم بيزعقوا سوا
فهد پغضب حور
حور ماما نادت صح أنا نازلة بقى
فهد بقفل الباب أنتى مش هتمشى ياحورى
حور بجرأة مزيفه ماما جات ومحدش يقدر يخلينى هنا وهرجع معاها
فهد وهو بقرب وهتسيبينى بعد كل ده هتسيبينى
حور أنا عاوزة أنزل بالله عليك
فهد وأنا قلت مفيش خروج أنتى هتفضل هنا معايا
حور أنا بكرهك يا أخى سامع بكرهك
فهد بحزن بتكرهينى ياحورى أنا مش عاوزك تسيبينى
حور بالله عليك خلينى أنزل هى كانت جوازة منيله من الأول
فهد بصړاخ لأ ياحور أنتى مراتى ويستحيل تسيبينى بلاش تعملى زيها أمك مش عاوزاك مبسوطة
حور ماما أنت للدرجاتى مهزق جاى تقولى أن ماما مش بتحبنى أنت عارف أنا كنت
ممكن أكمل معاك بس بعد الكلام ده طلقنى يافهد
فهد بيقربلها لأ ياحور أنا مستحيل أطلقك مستحيل
حور هتطلقنى هخليهم يطلقونى منك بمزاجك أو ڠصب عنك أنت سامع